الکتروپوریشن به عنوان یک سیستم تحویل دارو برای واکسن های COVID-19

الکتروپوریشن یک روش انتقال ماکرومولکول ها مانند پروتئین ها به سلول ها از طریق استفاده از پالس های الکتریکی است که باعث نفوذپذیری لحظه ای و برگشت پذیر غشای سلولی میشود.
اسید نوکلئیک ، نوکلئوتیدها ویا DNA بسیار بزرگتر از آن هستند که از طریق منافذ آب دوست – منافذ غشای قطبی قطبی – با انتشار ساده وارد شوند. DNA و نوکلئوتیدها حاوی مقدار زیادی بار منفی هستند که این مولکول ها را قادر می سازد در یک میدان الکتریکی حرکت کنند. با این حال، انتقال این مولکولها کافی نیست. علاوه بر این، غشای سلولی باید در حالت نفوذپذیری قرار گیرد تا بتواند DNA و مولکولهای نوکلئوتیدی را با موفقیت عبور دهد. استفاده از دستگاه های EP (الکتروپوریشن) برای افزایش جذب و بیان مبتنی بر پلاسمید DNA به منظور افزایش انتقال و اثربخشی داروهای پروتئینی همراه با موفقیت بوده است.
قابل ذکر است که انتشار ساده تا زمانی که غشای سلولی نفوذپذیر باشد، یعنی قبل و حتی چند دقیقه پس از دادن پالس ها، در سلول ادامه خواهد داشت. با این حال، DNA باید قبل از استفاده از پالس الکتریکی به محل الکتروپوریشن اضافه شود تا تحت تأثیر الکتروفورتیک لازم برای انتقال DNA در غشای سلولی قرار گیرد.
محققان یک آزمایش بالینی چند مرکزی را طراحی کردند که ایمنی زایی و اثربخشی واکسن DNA را هنگام تحویل از طریق الکتروپوریشن مورد بررسی قرار می داد. در این مطالعه نشان داده شده است که الکتروپوریشن تأثیر قابل توجهی بر ایمنی زایی واکسن دارد. این به این دلیل است که می تواند تحویل آنتی ژن را به اندازه 1000 برابر در مقایسه با سایر فناوری های تحویل DNA ، افزایش دهد.
همچنین سازمان غذا و دارو (FDA) به تازگی آزمایشات بالینی انتقال پلاسمید DNA واکسن COVID-19 از طریق الکتروپوریشن را تایید کرده است.