Transfection

ترنسفکشن سلولهای مشتق شده از مغز استخوان با پروتئین های تنظیم کننده سیستم ایمنی

انتقال ژن با الکتروپوریشن در شرایط آزمایشگاهی برای اولین بار در سال 1982 انجام شد. امروزه این فناوری به یکی از اصلی ترین روش‌های انتقال بدون از استفاده از واسطه های ویروسی تبدیل شده است. نشان داده شده است که تمام ترنسفکشن های غیر ویروسی ، مانند رسوب فسفات کلسیم ، لیپوفکتشن و ترنسفکشن مغناطیسی ، در رده های سلولی که معمولاً مورد استفاده قرار می گیرند ، تا 70٪ کارآیی انتقال دارند ، اما در سلول های بنیادی این کار وجود ندارد. در این مقاله استفاده از الکتروپوریشن برای ترانسفکت سلولهای بنیادی مشتق شده از مغز استخوان موش ، مانند ماکروفاژها (Mφ) و سلولهای دندریتیک (DC) با بازده بالا (45٪ -72)) و حداقل مرگ سلولی را توصیف می کنیم. بازده انتقال و مرگ سلول بستگی به مدت زمان DC و Mφ متفاوت است. علاوه بر این ، هنگامی که از محیط تهویه برای کشت سلولها استفاده شد ، بازده الکتروپوریشن افزایش یافت و همچنین در این تحقیق نشان داده شده است که اندازه‌گیری پروتئین های ترشح شده با پلاسمید رمز شده یک روش بسیار حساس برای تعیین کارایی ترنسفکشن است. به طور خلاصه ، الکتروپوریشن با بردارهای پلاسمید یک روش کارآمد برای تولید DCs و Mφ با بیان گذرا پروتئین های تنظیم کننده سیستم ایمنی است.

با توجه به نتایج به دست آمده در این مقاله الکتروپوریشن یک روش امیدوار کننده ، قابل اعتماد و ایمن برای ترنسفکشن DC های متمایز و Mφ پیدا شد. برخلاف سلولهای مغز استخوان تازه جدا شده ، Mφ و DC توسط ساختارهای pDNA تحت شرایط الکتروپوریشن همانطور که از سلولهای تک سلول به دست می آیند ، با کارآیی بیشتری ترنسفکت می شوند.

منبع: https://doi.org/10.1016/j.cyto.2018.03.028