درمان ضایعات ناشی از هرپس با الکتروکموتراپی
سارکوم کاپوسی (KS)نوعی اختلال آنژیوپرولیفراتیو به شمار می‌رود که با عفونت ویروس هرپس-8 انسان (HHV-8) مرتبط است. KS اغلب با ضایعات پوستی (ماکول ، ندول ، پلاک) خود را نشان می دهد و می تواند منجر به ایجاد متاستاز احشایی شود. در مرحله پیشرفته بیماری ، KS با پیش آگهی نامطلوب تری همراه است. علاوه بر این ، KS می تواند رفتاری به سرعت پیشرونده و تهدید کننده برای زندگی بیمار داشته باشد. الکتروکموتراپی (etc) در ابتدا برای درمان تومورهای اولیه و متاستاتیک پوست معرفی شد. با این حال ، پیشنهاد شده است که ECT به ویژه در درمان ضایعات پوستی سارکومای کاپوسی (KS) موثر است. علاوه بر اثر موضعی ، الکتروپوریشن یک “قفل عروقی” در قسمت درمان شده ایجاد می کند که به طور بالقوه قادر به کنترل نئوپلاسم آنژیو پرولیفراتیو است.
ضایعات پوستی با چندین روش درمانی موضعی مانند جراحی، رادیوتراپی، کرایو، لیزر CO2 یا شیمی درمانی داخل ضایعه قابل درمان است. علاوه بر این ، داروهای ضد ویروسی در فرم مربوط به HIV-KS استفاده می شود ، در حالی که KS متاستاتیک به طور کلی با شیمی درمانی درمان می شود.
الکتروکموتراپی روش سریعتری برای درمان این بیماریست. ای روش به صورت ترکیب الکتروپوریشن به همراه تزریق داروهای شیمی درمانی انجام می‌شود. الکتروپورریشن می تواند منافذ گذرا در غشای سلول ایجاد کند و اجازه ورود مولکول های آب دوست به سیتوپلاسم را می دهد. سپس به این وسیله دارو یه صورت اختصاصی به سلول‌های موضع مورد نظر وارد شود. دو دارویی که برای این منظور با موفقیت آزمایش شده اند ، بلئومایسین و سیس پلاتین هستند. سمیت سلولی آنها به ترتیب با الکتروپوریشن به 1000 و 80 برابر افزایش یافته است.
میزان پاسخ کامل در درمان به صورت الکتروکموتراپی 65-100 % بوده و میزان پاسخ‌دهی کلی 100% بوده است.
